Wanneer je een leerling van de Heer Jezus bent, leef je in twee culturen: het land waarin je geboren wordt en opgroeit met zijn eigen gewoonten, vanzelfsprekendheden en ideeën én het Koninkrijk van God waarin je opnieuw geboren en opgevoed wordt volgens de gewoonten, vanzelfsprekendheden en ideeën die daar `horen’. In beiden word je tegelijkertijd groot.
Er is verschil tussen die twee: je éne leefomgeving is, zonder dat je er voor kiest, altijd aanwezig en aandacht vragend en de ánder wordt pas zichtbaar en vraagt je aandacht niet eerder dan dat je er bewust voor kiest. Leven in die twee werelden is praktijk voor alle christenen. Maar hoe verder die twee uit elkaar liggen, hoe moeilijker dat leven wordt. In onze tijd staan ze niet zelden haaks op elkaar. Hoe moet je daarmee omgaan?”
Deze zomer hoop ik vier preken uit het boek Daniël (Dan. 3 t/m 6) te houden. Preken over de eerste twee hoofdstukken zijn al eens in Ermelo gehouden (in november 2014). Juist omdat Daniël en zijn vrienden -gevangen in een vreemde cultuur- er in slaagden de Here te blijven volgen. Hun situatie lijkt op de onze: van de Israëlische leefwereld emigreren ze naar de Babylonische cultuur van die tijd. Hoe gaan ze daarmee om? Waartegen liepen zij aan? Welke rol speelt de Here is die vreemde omgeving? En wat kunnen wij er voor ons leven in onze eigen cultuur van leren?
